Postrzeganie rzeczywistości ?

 

Czy zastanawiałeś się w jaki sposób postrzegałbyś rzeczywistość mając do dyspozycji tylko obrazy pochodzące z mediów ?

Przeciętny nastolatek w Niemczech (12-19 lat) spędza średnio 2,5 godziny dziennie na przeglądanie treści w mediach społecznościowych. W dzisiejszych czasach internet jest miejscem do samorealizacji, nauki, nawiązywania relacji oraz odgrywa ważną rolę w kreowaniu sposobu postrzegania rzeczywistości. Publikowane treści mają wpływ na rozwój trendów w społeczeństwie oraz współtworzą one nowe wzorce. W tym miejscu nasuwa się pytanie w jaki sposób postrzegamy relacje międzyludzkie na podstawie obrazów przedstawianych w wirtualnej rzeczywistości? 

Wirtualna rzeczywistość często prezentuje idealizowane wizerunki oraz sytuacje, które mogą prowadzić do tworzenia nierealistycznych oczekiwań wobec relacji międzyludzkich. Widząc szczęśliwe i „idealne” pary lub przyjaciółki o doskonałych relacjach bez kłótni, może powstawać presja do osiągnięcia „idealnych” relacji w swoim życiu. Oglądając teledyski aktualnych hitów można zauważyć przesadną ekspozycje ludzkiego ciała, uprzedmiotowienie płci oraz prawie wszechobecną seksualność. W przypadku starszych użytkowników tego typu obrazy nie muszą stanowić dużego problemu, ponieważ osoby te potrafią łatwiej ocenić oglądane treści. Problematyczne staje się postrzeganie tego typu „wzorców” przez nastolatków, którzy są na etapie poznawania własnej osoby oraz własnego ciała.

Uprzedmiotowienie płci i seksualności, które są często obserwowane w mediach, przekazuje niezdrowe wzorce oraz utrwala stereotypy dotyczące relacji międzyludzkich. W tym wieku otoczenie odgrywa ważną rolę rozwoju młodego człowieka, a co za tym idzie w rozwoju  norm i zachowań w społeczeństwie. Oglądając wyidealizowane zdjęcia influencerek, wystylizowanych modelek, młodzi ludzie wielokrotnie odczuwają presję oraz skupiają się na naśladowaniu przedstawionych zachowań oraz stylu ubierania. W tym czasie dochodzi do porównywania własnej osoby oraz oceniania siebie na podstawie zdjęć widzianych w mediach, a odkrywanie własnego ciała i  indywidualny rozwój zostają zepchnięte na drugi tor. 

Moim zdaniem temat relacji kreowanych w mediach należałoby poruszyć w ogólnospołecznej dyskusji. Młodzi ludzie powinni być zachęcani do krytycznego myślenia, analizowania przekazów oraz filtrowania informacji, które odbierają. Odpowiedzialność znajduję się również po stronie twórców contentu.

Ważne jest, aby twórcy treści w mediach mieli na uwadze wiek odbiorców oraz rozumieli swoją role jako „kreatora” nowych zachowań oraz tendencji w społeczeństwie. Promowanie różnorodności, zdrowych relacji oraz indywidualizmu może przyczynić się do budowania pozytywnego sposobu postrzegania rzeczywistości przez młodych ludzi.

 

 

 

 

 

Joanna Ratuszna